Τα τραίνα που δεν φύγαν. Μια ακουστική πανδαισία.
Η Γερμανία είναι μια χώρα που αγαπάει και σέβεται τους πολίτες της. Αν κινηθείτε σε αυτοκινητόδρομους ή ακόμα και σε επαρχιακούς δρόμους θα παρατηρήσετε περίεργες πινακίδες με όρια ταχύτητας για τις νυκτερινές ώρες.
Ο λόγος να μην ενοχλεί ο θόρυβος των οχημάτων κατά τις νυχτερινές ώρες τους πολίτες που ροχαλίζουν ανέμελα μετά την κατάποση μισού βαρελιού μπύρας όπως προβλέπεται από τις παραδόσεις.
Σε άλλα σημεία των οδών θα παρατηρήσετε κάτι σαν τοίχους οι οποίοι κατασκευάστηκαν ως ηχητικά φράγματα για τον ίδιο λόγο. Κάποιοι είναι από συνθετικό υλικό και κάποιοι άλλοι από μπετόν.
Η αγάπη της χώρας για τους πολίτες είναι τόσο μεγάλη που στην περιοχή που μένω κοντεύει να μετατραπεί σε πράξη ερωτικού περιεχομένου. Σε μια μικρή πόλη όπως το Ντίσελντορφ που μένουν μόλις 620.000 κάτοικοι η χώρα τοποθέτησε σπίτια 20 μέτρα από 9 γραμμές τραίνων χωρίς όριο ταχύτητας. Για ηχητικό φράγμα έβαλε κάτι κασιδιάρηδες θάμνους που είναι εξόχως αποτελεσματικοί. Μειώνουν τις στάθμες θορύβου τουλάχιστον 0,1%.
Είναι πανέμορφα. Όλο το 24ωρο περνούν τραίνα με ιλιγγιώδεις ταχύτητες που επιφέρουν μια σχεδόν ερωτική ταλάντωση στο κτίριο που μένεις. Το φραπέ δεν τον χτυπάω πλέον. Χτυπιέται μόνος του.
Ο θόρυβος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ενοχλητικός μιας και μέτρησα στάθμες θορύβου μόλις 92 ντεσιμπέλ στις 3 τα ξημερώματα. Η συχνότητα των τραίνων τη νύχτα εξάλλου δεν είναι μεγάλη. Περνά μόλις ένα τραίνο ανά 5 λεπτά. Άρα έχεις τον άπλετο χρόνο των 4,5 λεπτών για ύπνο.
Φαντάζομαι ο δήμος λόγω αγάπης σε λίγο θα μοιράζει ηρεμιστικά στη γειτονιά διότι οι γείτονές μου απέκτησαν το βλέμμα του παλαβού μετά από τόσα χρόνια εκκωφαντικής ησυχίας. Εννοείται ότι όλοι κοιμόμαστε σαν πουλάκια με τόση ησυχία.
Θαυμάζω και το σχεδιασμό δρομολογίων του γερμανικού ΟΣΕ που διαμαρτύρεται συνεχώς ότι είναι χρεοκοπημένος. Τα ξημερώματα περνά ένα επιβατικό τραίνο κάθε 5 λεπτά άδειο. Γαμάτη ιδέα. Τραίνα είναι και αυτά. Μια ψυχή κουβαλάνε. Να μην πάνε μια βολτίτσα τη νύχτα μοναχά τους να ξεσκάσουν βρε παιδί μου;
Είμαι πολύ ήρεμος. Με 3 ταβόρ και 4 λεξοτανίλ σας γράφω το πρωινό μου αρθράκι. Έχω κόψει και το κάπνισμα και ξεκίνησα μπάφο.
Με αγαπάει τόσο πολύ αυτή η χώρα που με πιάνουν τα δάκρυα.
Καλημέρα φίλοι μου.